Εμβολιασμοί κατά διάφορων ιογενών ή βακτηριακών νοσημάτων
Σε ότι αφορά τους εμβολιασμούς στη χώρα μας, τα εμβολιακά σχήματα που μπορούν να χορηγηθούν στα αιγοπρόβατα με βάση τα διαθέσιμα εμπορικά σκευάσματα εμβολίων ανά νόσημα είναι τα εξής:
Εντεροτοξιναιμία ή Στρουμπάρα (συμπεριλαμβανομένων άλλων κλωστριδιακών λοιμώξεων)
Χορήγηση εμβολίου στους αμνούς και τα ερίφια σε ηλικία 2 και 3 μηνών και επανάληψη σε 3-4 εβδομάδες.
Στα ενήλικα θηλυκά ζώα είτε διπλός εμβολιασμός 6-8 εβδομάδες και 3-4 εβδομάδες πριν τους αναμενόμενους τοκετούς ή εναλλακτικά ένας εμβολιασμός 2-4 εβδομάδες πριν τους αναμενόμενους τοκετούς και επανάληψη του εμβολιασμού κάθε 6 μήνες.
Λοιμώδης αγαλαξία ή Παρμάρα (Mycoplasma agalactiae)
Διπλός εμβολιασμός στα αρνιά και τα ερίφια σε ηλικία 4 και 5 μηνών. Επανάληψη κάθε χρόνο.
Χλαμυδίωση ή Ενζωοτική αποβολή (Chlamydοphilla spp)
Μονός εμβολιασμός σε όλα τα θηλυκά ένα μήνα πριν τις συζεύξεις.
Παστεριδίαση ή Ενζωοτική πνευμονία (Mannheimia spp)
Διπλός εμβολιασμός με μεσοδιάστημα 2-4 εβδομάδων, συνήθως κατά την ξηρά περίοδο.
Παραφυματίωση (Mycobacterium avium subsp. paratuberculosis)
Μονός εμβολιασμός στους αμνούς και τα ερίφια ηλικίας έως 30 ημερών. Ο εμβολιασμός γίνεται μόνο σε μολυσμένη εκτροφή.
Λοιμώδες έκθυμα (Parapoxvirus)
Απλός ετήσιος εμβολιασμός οποιαδήποτε στιγμή εκτός από τις τελευταίες 7 εβδομάδες πριν τον τοκετό για τα θηλυκά.
Λοιμώδης ποδοδερματίτιδα (Dichelobacter nodosus)
Διπλός εμβολιασμός με μεσοδιάστημα 3-4 εβδομάδων και επαναληπτική χορήγηση ανά 4 μήνες.
Μαστίτιδες που οφείλονται στον Staphylococcus aureus (χρυσίζων σταφυλόκοκκος, πηκτάση θετικός) και από άλλους περιβαλλοντικούς σταφυλόκοκκους (CNS=πηκτάση αρνητικούς)
Διπλός εμβολιασμός με μεσοδιάστημα 2-4 εβδομάδων, συνήθως κατά την ξηρά περίοδο. Καλά αποτελέσματα δίνουν και τα αυτεμβόλια.
Βρουκέλλωση
Ο εμβολιασμός αυτός γίνεται άπαξ βάσει εθνικού προγράμματος και είναι υποχρεωτικός στις εκτροφές της ηπειρωτικής Ελλάδας και των νήσων Εύβοιας, Λέσβου και Θάσου, ενώ στις υπόλοιπες νησιωτικές περιοχές πραγματοποιείται εκρίζωση του νοσήματος.
Αποπαρασιτισμοί
Σε ότι αφορά το πρόγραμμα των προληπτικών αποπαρασιτισμών, αυτό θα πρέπει να προσαρμόζεται από τον κτηνίατρο ανάλογα με την ένταση της μόλυνσης (μετά από παρασιτολογική εξέταση κοπράνων), στην τοπογραφία (π.χ. παρουσία ή όχι ποταμών ή ελών) και τα επιδημιολογικά χαρακτηριστικά (π.χ. εκδήλωση παρασιτικών νόσων
σε διπλανές εκτροφές) της περιοχής του στάβλου. Ο προληπτικός αποπαρασιτισμός συνήθως αφορά τα παράσιτα του εντέρου (γαστρεντερικά νηματώδη) και εφαρμόζεται κατά την ξηρά περίοδο διότι υπάρχει χρόνος αναμονής για τα αντιπαρασιτικά φάρμακα στο γάλα και η δόση πρέπει καθορίζεται από το βαρύτερο ζώο της εκτροφής ώστε
να μην σημειωθεί υποδοσία σε κανένα ζώο. Επειδή η ανάπτυξη ανθεκτικότητας των παρασίτων στα αντιπαρασιτικά φάρμακα είναι συνηθισμένη, θα πρέπει το πρόγραμμα να προβλέπει την τακτική αλλαγή της ομάδας των φαρμάκων ώστε να επιτυγχάνεται το επιδιωκόμενο θεραπευτικό αποτέλεσμα. Στα εντατικά συστήματα εκτροφής, το παρασιτικό φορτίο θα πρέπει να προσδιορίζεται με παρασιτολογική εξέταση των κοπράνων ώστε να επιλεγεί το κατάλληλο θεραπευτικό σχήμα.
Συνήθεις αποπαρασιτισμοί
στο τέλος της γαλακτοπαραγωγής σε όλα τα ζώα
2-3 εβδομάδες πριν από τους αναμενόμενους τοκετούς σε όλα τα ζώα (συνδυασμός με τα υπόλοιπα εμβόλια)
Ειδικοί αποπαρασιτισμοί
Αυτοί αφορούν περιπτώσεις
- εμφάνισης διαρροιών σε νεαρά ζώα και για τη διάγνωση απαιτείται παρασιτολογική εξέταση των κοπράνων (πιθανά αίτια κοκκίδια, ταινίες) ή
- παρουσία εξωπαρασίτων (τσιμπούρια, ψύλλοι) και γίνονται ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες όταν αρχίσει η εποχική εμφάνισή τους πάνω στα ζώα.
Ο κτηνίατρος θα πρέπει να καθορίζει το είδος και το σχήμα χορήγησης ανάλογα με τις ανάγκες της εκτροφής.
Όχι αλόγιστη χρήση. Προσοχή στο χρόνο αναμονής.
Μέτρα βιοασφάλειας όπως οι απολυμάνσεις ενισχύουν την αποτελεσματικότητα των παραπάνω.
Δρ. Αντώνιος Ζδράγκας
Διευθυντής Ερευνών
Δρ. Σμαράγδα Σωτηράκη
Διευθύντρια Ερευνών
Δρ. Ηλίας Μπουζαλάς
Εντεταλμένος Ερευνητής
